νιτροβενζοϊκός

-ή, -ό

φρ. «νιτροβενζοϊκό οξύ»

χημ. αζωτούχα οργανική ένωση, νιτροπαράγωγο τού βενζοϊκού οξέος, που απαντά με τη μορφή τριών ισομερών του.

[ΕΤΥΜΟΛ. Νόθο συνθ., πρβλ. γαλλ. nitrobenzoique < νιτρ(ο)-* + βενζοϊκός].